آثار معروف ونسان ونگوگ
آثار ونسان ونگوگ به بیش از ۲۰۰۰ اثر هنری میرسد اما نقاشیهای معروف و شاهکارهای جاودانهی او به خاطر استفاده از رنگهای زنده، بازتاب زندگی کارگران، طبیعت و اضطرابهای درونی وی از شهرت زیادی برخوردار هستند.
ونسان ونگوگ (Vincent van Gogh)، نقاشی هلندی به عنوان یکی از بزرگترین نقاشان تاریخ هنر و یکی از هنرمندان برجستهی سبک پست امپرسیونیسم شناخته میشود.
نقاشیهای ونگوگ به خاطر زیبایی خشن، صداقتی سرشار از احساس و رنگهای جسورانه تاثیری گسترده و عمیق بر هنر قرن بیستم گذاشت.
نقاشی های معروف ونگوگ
- شب پرستاره
- گلهای آفتابگردان
- گلهای زنبق
- پرتره دکتر گاشه
- کافه تراس در شب
- خودنگاره با گوش باندپیچیشده
- سیبزمینی خورها
- اتاقخواب آرل
- گندمزاری با درختان سرو
- شکوفههای بادام
شب پرستاره
شب پرستاره (THE STARRY NIGHT) شاید بتوان مشهورترین اثر ونگوگ دانست. اگرچه ونگوگ تابلوی شب پرستاره را در روز و با استفاده از قدرت تخیل نقاشی کرد اما این شاهکار منظرهای از پنجرهی اتاق آسایشگاه روانی او را در شهر سنت رمی دو پروانس فرانسه به تصویر میکشد.
گفتنی است این اثر علاقهی هنرمند به ستارهشناسی را نیز نشان میدهد.
بنا بر تحقیق رصدخانهی گریفیث پارک، ونگوگ موقعیت قرارگیری ماه، ونوس و چندین ستاره را در یکشب صاف بهدرستی ترسیم کرده است.
این نقاشی یکی از بهترین آثار هنر غرب و قطعاً بهترین نقاشی ونسان ونگوگ و شاهکار او به شمار میرود که وی در سال ۱۸۸۹ نقاشی کرده است.
گلهای آفتابگردان
بسیاری ونگوگ را استاد نقاشی طبیعت بیجان میدانند. مشهورترین تابلوهای او در این زمینه، مجموعه نقاشیهایی است که او در سال ۱۸۸۸ از گلهای آفتابگردان ترسیم کرده است.
این تابلوها به خاطر به تصویر کشیدن زیبایی طبیعی و رنگهای زنده از شهرت فراوانی برخوردار هستند. یکی از این نقاشیها که در زمرهی آثار گلهای آفتابگردان قرار دارد، با عنوان گلدانی با ۱۵ گل آفتابگردان (Vase with Fifteen Sunflowers) شناخته میشود.
جالب است بدانید این تابلو در سال ۱۹۸۷ به قیمت حدوداً ۴۰ میلیون دلار به یک سرمایهگذار ژاپنی فروخته شد و رکود گرانترین حراج فروش نقاشی را شکست.
این رکورد دو سال بعد با تابلوی دیگری از ونگوگ به نام گلهای زنبق (Irises) شکسته شد.
گلهای زنبق
نقاشیهای ونگوگ از گلهای زنبق یکی از برجستهترین آثار ونگوگ به شمار میروند و این نقاشی که در سال ۱۸۸۹ کشیده شده، مشهورترین آنها است.
ونگوگ این اثر را یک سال قبل از مرگ خود کشید و به این دلیل که هنرش را نقطهی امیدی در برابر حملههای عصبی خود میدید، عنوان تابلو را «صاعقه گیری برای بیماری من» (lightning conductor for my illness) انتخاب کرد.
تابلوی گلهای زنبق در سپتامبر ۱۹۸۷ به قیمت ۵۳.۹ میلیون دلار به فروش رسید و این نقاشی را به گرانترین نقاشی فروخته شده در زمان خود تبدیل کرد.
این رکورد برای دو سال و نیم پابرجا بود و امروزه با احتساب نرخ تورم، در ردهی پانزدهم گرانترین نقاشیهای جهان قرار میگیرد.
پرتره دکتر گاشه
پل فردیناند گاشه (Paul-Ferdinand Gachet) پزشکی فرانسوی بود که مسئولیت درمان ونگوگ را در آخرین ماههای زندگی وی بر عهده داشت.
پرترهی این پزشک یکی از تحسینبرانگیزترین نقاشیهای ونگوگ است. این نقاشی دو نسخه دارد که نقاشی پیش رو اولین نسخهی آن به شمار میرود و ونگوگ آن را در سال ۱۸۹۰ ترسیم کرد.
تابلوی دکتر گاشه در پانزدهم ماه مه، سال ۱۹۹۰ به قیمت ۸۲.۵ میلیون دلار به فروش رسید و به گرانترین تابلوی نقاشی زمان خود بدل شد.
گفته میشود این رقم تا به امروز بالاترین قیمتی است که برای یک اثر هنری در یک حراجی عمومی پرداخت شده است.
بهعلاوه این نقاشی در حال حاضر با احتساب نرخ تورم، در ردهی ششم فهرست گرانترین نقاشیهای دنیا قرار دارد.
کافه تراس در شب
کافه تراس در شب (CAFE TERRACE AT NIGHT) که به کافه تراس در پلاس دو فروم هم شهرت دارد، اولین نقاشی ونگوگ با پسزمینهی آسمان پرستاره محسوب میشود.
ونگوگ این اثر را در سال ۱۸۸۸ کشید. بازدیدکنندگان هنوز هم میتوانند در گوشهی شمال شرقی میدان پلاس دو فروم بایستند و نظارهگر منظرهای باشند که ونگوگ آن را نقاشی کرده است.
«کافه تراس در شب» یکی از پر تفسیرترین نقاشیهای ونگوگ به شمار میرود.
یکی از بحثهای داغ در میان کارشناسان بر سر این است که آیا این تابلو میتواند تصویری نبوغ آمیز و متفاوت از نقاشی شام آخر داوینچی باشد.
جالب است بدانید در چندین فیلم به این نقاشی اشاره شده و همچنین کافهای در کرواسی وجود دارد که شبیه به کافهی تابلو بازطراحی شده است.
خودنگاره با گوش باندپیچی شده
ونگوگ به خاطر خودنگارههایی که از خود کشیده، شهرت زیادی دارد.
او در طول زندگیاش، ۳۰ تابلوی خودنگاره خلق کرد. یکی از این خودنگارهها به خاطر داستانی که در پشت آن وجود دارد، معروف شده است.
گفته میشود ونگوگ بعد از مشاجرهای که با پل گوگن، دوست و دیگر نقاش مشهور همعصر خود داشت، گوش چپ خود را با تیغ برید و سپس به یک فاحشهخانه رفت و با تقدیم گوش خود به یک روسپی به نام راشل گفت: «به قیمت جان خودت از این شی محافظت کن».
این نقاشی یکی از دو خودنگارهای است که او بعدازاین ماجرا در سال ۱۸۸۹، خلق کرد. بهتر است بدانید که ونگوگ از یک آینه برای ترسیم خودنگاره استفاده کرده و به همین دلیل گوش سمت راست بهجای گوش چپ در نقاشی، باندپیچیشده است.
سیب زمینی خورها
سیبزمینی خورها (THE POTATO EATERS) یکی از اولین کارهای بزرگ ونگوگ بهحساب میآید که او در سال ۱۸۸۵ کشیده است.
او مصمم بود تا روستاییان را تا حد ممکن واقعگرایانه به تصویر بکشد و عمداً مدلهای زمخت را برای نقاشی خود انتخاب کرد، مدلهایی که به قول خود او «با همان دستانی که در ظرف گذاشتهاند، زمین را کندهاند».
ونگوگ حتی دو سال بعدازاین کار و باوجود کشیدن نقاشیهای بیشمار، هنوز سیبزمینی خواران را بهترین اثر خود میدانست و در نامهای به خواهرش نوشت: «آنچه من دربارهی کار خودم فکر میکنم این است که نقاشیای که من از روستاییها در حال خوردن سیبزمینی در نوینن (Nuenen) کشیدهام، رویهمرفته بهترین کاری است که انجام دادهام.»
اتاق خواب آرل
این نقاشی اولین نسخه از سه نقاشی مشابه است که به «اتاقخواب آرل» شهرت دارند و در سال ۱۸۸۸ کشیده شده است. عنوانی که خود ونگوگ برای آنها انتخاب کرده، خیلی ساده «اتاقخواب اثر ونسان» نام دارد.
تفاوت این سه نقاشی در تابلوهایی است که از دیوار سمت راست آویزان شدهاند.
در این نسخه تصاویر کوچکی از پرترههای ونگوگ روی دیوار سمت راست دیده میشود که او از دوستانش اوژن باخ (Eugene Boch) و پل-اوژن میله (Paul-Eugene Milliet) کشیده است.
سوژهی نقاشی، اتاقخواب ونگوگ در میدان پالاس لا مارتین در آرل، شهر بوش-دو-رون (Bouches-du-Rhone) فرانسه است که به نام «خانهی زرد» شناخته میشود.
گندم زاری با درختان سرو
گندم زاری با درختان سرو (Wheatfield with Cypresses) عنوان سه نقاشی از ونگوگ است که ترکیببندی مشابهی دارند.
این نقاشی نخستین نسخه از این سه نقاشی است و کار روی آن در سال ۱۸۸۹ به اتمام رسید.
ونگوگ که شیفتهی درختان سرو و مزارع گندم بود، این نقاشی را یکی بهترین نقاشیهای منظره میدانست و به همین دلیل دو اثر مشابه دیگر نیز خلق کرد. این اثر در حال حاضر در موزهی هنر متروپولیتن نیویورک قرار دارد.
شکوفههای بادام
برادر ونگوگ، تئو، در اوایل سال ۱۸۹۰ پسری به نام ونسان داشت. ونگوگ علاقهی زیادی به کودک داشت. همسر برادرش، جو، در نامهای به او مینویسد: «او همیشه باعلاقهی زیادی به نقاشیهای عمو ونسان نگاه میکند».
ونگوگ این نقاشی را به خاطر تولد برادرزادهاش کشید.
او یکی از طرفداران هنر ژاپنی بهخصوص ژانر چاپ نقاشی روی چوب یا اوکی یوئه (Ukiyo-e) بود و تاثیر اوکی یوئه و ارزش فراوانی که او برای این هنر قائل بود را میتوان در این اثر مشهور مشاهده کرد.
در پایان
مجموعه مارسین با فعالیت در انواع زمینه های هنری و همچنین فروش خرید صنایع دستی سعی دارد بررسی مشاهیر و روش کار آنها باعث افزایش اطلاعات کاربران و مشتریان خود شود.