آینه دوزی هنری سنتی است که زیبایی خاصی دارد؛ در زبان محلی به این هنر «سامان» گفته میشود. کاربرد اصلی این هنر که توسط سوزن انجام میشود برای تزئین مرکب عروسان، اتاق ها و خانه های مسکونی است.
گفته میشود آینه دوزی از ایالت بلوچستانِ کشور پاکستان به سیستانِ ایران وارد شده است.
این هنر در دوره صفوی به اوج شکوفایی خود رسیده و مرکز اصلی آن در ایران، زابل و سیستان و بلوچستان بوده است. آینه دوزی گاها با قیطون دوزی ، ابریشم دوزی و بخیه های تزئینی همراه است.
