نقاشی سه بعدی همه چیز درباره این هنر
نقاشی سه بعدی چیست؟
نقاشی سه بعدی چیست؟ در این مطلب سعی داریم در مورد تمام جوانب و موضوعات مرتبط با این هنر جذاب توضیح دهیم. از تاریخچه نقاشی سه بعدی همه چیز درباره این هنر تا آموزشهای آن. از نکات مربوط به استفاده از این هنر تا معرفی هنرمندان فعال در حوزه نقاشی سه بعدی یا Anamorphic Painting.
شاید تا کنون عکسهای مختلفی را در سایتها و یا شبکههای اجتماعی دیده باشید که یک تصویر بر روی زمین کشیده شده و به نظر میرسد دارای حجم است. مردم بخاطر جذابیتی که این تصاویر برایشان دارد در کنارش عکس میگیرند. لحظات شادی را برای خود ایجاد میکنند. همچنین عکس های آن را به دوستان و آشنایان خود نشان میدهند. این نقاشی ها به نقاشی های سه بعدی معروف شدهاند.
البته نقاشی سه بعدی یک اسم غلط برای این هنر است که بین مردم عنوان میشود. نقاشی دگرگون شبه سه بعدی عنوان دقیق و درست این تکنیک هنری است. اما به دلیل رایج شدن این عنوان ما هم از آن استفاده میکنیم.
نقاشی دگرگون چطور به وجود میآید؟
نقاشی سه بعدی به صورت دگرگون شده بر روی سطح دوبعدی طراحی و اجرا میشود. لازمه دیدن این نوع نقاشیهای دگرگون، پیدا کردن زاویه دید درست آن است. این نقاشیها معمولاً در نگاه اول بی معنی و بیقواره هستند. اما از زاویه دید درست تصویر سه بعدی را مشاهده میکنید. بهترین راه برای دیدن این نقاشیها نگاه کردن از لنز دوربین است. برای درک بهتر این موضوع به عکسهای زیر دقت کنید. یک نمایش نقاشی سه بعدی از زاویه درست است. و دیگری همان نقاشی از زاویه دیگر.
تاریخچه
نقاشی سه بعدی به یکباره به وجود نیامده است. بلکه حاصل سالها تجربه و تکامل توسط هنرمندان مختلف است. تاریخچه نقاشی سه بعدی به دو بخش تقسیم میشود. نقاشی دگرگون (Anamorphic Painting) و پیدایش آن، مرحله اول پیدایش نقاشیهای ۳ بعدی امروزی است.
زمانی که هنرمندانی یافتند که میتوانند تصاویر را به کونه ای دیگر اجرا کنند. به نحوی که در زاویه ای خاص به حالت عادی دیده شود. مرحله دوم تکامل موضوع صحبت ما مربوط به ارتباط سه بعدی نقاشی با محیط است. حالتی که در ان انگار یک تصویر سه بعدی شکل گرفته. این بخش دوم سیر پیدایش هنر سه بعدی است. در ادامه به توضیح تاریخچه این دو بخش میپردازیم
پیدایش هنر نقاشی آنامورفیک
پیرو توضیح اول در مورد هنر سه بعدی و تاریخ پیدایش آن. هنر نقاشی سه بعدی و تاریخچه اش را به دو بخش تقسیم کردیم. عملا بخش اول یعنی طراحی دگرگون سرفصل کلی تری است. یعنی هنر سه بعدی در دل آن و بخش کوچکی از آن است.
طراحی دگرگون؛ مقدمه پیدایش این هنر جذاب
تاریخچهی این نوع طراحی به دوره رنسانس برمیگردد. به این نقاشیهای کشیده و شاید بیقواره طراحی آنامورفیک (anamorphic) میگویند. (البته اصطلاح واریخت سازی هم برای طراحی آنامورفیک استفاده میشود. ولی از آن دسته کلمههای کمتر کاربردی است. ولی عبارت طراحی دگرگون اولین بار در فارسی توسط صالح سخندان، هنرمند این حوزه در ایران معرفی شده). آرتیستها در آن دوره در تلاش بودند که پرسوکتیو را به صورت دقیق بشناسند. این آرتیستها میخواستند آن چیزی که چشم از زاویه خاص میبیند را در صفحهی متفاوتی تصویر کنند.
عکس پایین از آثار صالح سخندان است که به صورت دیجیتال طراحی و چاپ شده است.
نتیجه این تلاش به وجود آمدن نقاشیهای خاصی بود که حالت کشیدهای داشت. تاریخچه این تکنیک هنری را میتوان در کتاب Anamorphic Art به همراه مثال های متعدد ببینید.
نقاشی های سه بعدی چگونه شکل گرفتند؟
دوره دوم مربوط به قرن بیست میلادی است. البته بیشترین پیشرفت و تکامل طراحی سه بعدی و نقاشی دگرگون بعد از دهه نود اتفاق افتاده است. نقاشی سهبعدی با فضاسازی سه بعدی ، دنیای متفاوتی دارد. و تولد آن از زمان نقاشیهای خیابانی شروع شد.
از زمانی که آرتیستهای خیابانی برای جمع کردن اعانه به عنوان یک منبع درآمد، در خیابانها نقاشی میکردند. این نقاشیها بیشتر با پاستل گچی اجرا میشد. استفاده از پاستل گچی در نقاشیهای خیابانی از همان دوره رایج شد.
همین هم به عنوان یک سنت کماکان رایج است. حتی امروزه هم تعداد زیادی از نقاشی های سه بعدی با پاستل روی زمین کشیده میشود. کار کردن با پاستل گچی برای هنرمندان بسیار راحت بود. بعد از اتمام نقاشی میتوانستند آن را پاک کنند. به این ترتیب به سطح خیابان و سنگفرشها آسیبی نمیرسید.
زمان نقاشی کردن آرتیستها معمولا یک نصفه روز بود. مردمی که از آن محله گذر میکردند با این نقاشیها وقت میگذراندند. همچنین مبلغی به عنوان اعانه و کمک به آرتیست پرداخت میکردند. این موضوع تا دوران معاصر ادامه داشت. تا زمانی که کمتر به این سبک از هنر خیابانی توجه شد. و جای آن را فستیوالهای نقاشی خیابانی گرفت. ولی همچنان اجرای آثار به وسیله پاستل گچی انجام میشد. در این فستیوالها آرتیستها فرصت زیادی برای اجرای نقاشی خود نداشتند. شاید یکی دو روز تا فضای چند متری اثر خود را نقاشی کنند.
در سال ۱۹۹۵ برخی از آرتیستهای شاخص این حوزه شروع به آزمون و خطا در طراحی دگرگون کردند. آنها تلاش کردند ارتباطی میان نقاشی و سطح زمین پیدا کنند. آثاری که این هنرمندان روی سطح زمین میکشیدند، همان نقاشیهایی بود که با ابعاد کوچکتر روی بوم میکشیدند. اندازه بزرگ روی سطح زمین باعث میشد آثار به نظر فشرده و ناواضح دیده شود. (منظور این است که وقتی یک تصویر را از پهلو نگاه میکنید، واضح نیست.
به صورت فشرده دیده میشود.) از این جهت استفاده از تکنیک طراحی آنامورفیک یا دگرگون ایدهی بسیار هوشمندانهای بود. هنرمندان نقاشی خیابانی تلاش زیادی برای آزمون و خطای این موضوع کردند. رابطه بین زاویه دید، زمین و نقاشی کردن. این تلاش طی ده سال منجر به اولین نقاشیهای سه بعدی که ما امروزه میشناسیم شد.
اولین نقاشی سه بعدی دنیا
اولین نمونه نقاشی دگرگون را میتوان در اثری از Hans Holbein مشاهده کرد. او در سال ۱۵۳۳ نقاشی عجیبی به نام The Ambassadors کشید که در پایین آن قسمتی نامفهوم وجود داشت. این قسمت نا مفهوم با مشاهده از زاویه ای بسیار پایین رمز گشایی میشد.
اما نقاشی دگرگون با فضا سازی سه بعدی یک باره به وجود نیامنده است. پس نمیتوان از هنرمند خاصی به عنوان خالق اولین نقاشی سه بعدی یاد کرد. اما از کورت وینر، نقاش هلندی به عنوان پیشگام این هنر نام میبرند. او اولین نقاشی دگرگون خود را در اواخر دهه هشتاد میلادی کشیده است. آرتیستهای دیگری نیز به پیشرفت روز افزون این هنر کمک کرده اند و باعث ارتقأ هرچه بیشتر این هنر شدهاند. معروفترین آنها که اکنون نیز مشغول به کار است جولین بیور است. به او لقب پیکاسوی پیادهروها را داده اند.
جولین بیور آرتیست انگلیسی، نقش بسیار مهمی در معرفی این هنر داشت. او آثاری را اجرا کرد که مخاطب عادی با آنها بیشتر ارتباط برقرار میکرد. جولین 3D Street Art را به مخاطبان بیشتری معرفی کرد. هنرمندان دیگری نیز در پیشرفت این سبک نقش مهمی داشتند.
مانفرد استدر ، جو هیل، لئون کی و تریسی لی استام برای پیشرفت این هنر تلاش بسیاری کردند. این آرتیستها طی سالهای 2005 تا 2010 کارهای فراوانی انجام دادند. این هنر به قدری محبوب شد که فستیوال های مخصوص پیدا کرد. در فستیوالهای هنر خیابانی هم بخشی را به نقاشی های سه بعدی اختصاص دادند.
نقاشی سه بعدی یکی از تکنیک های خطای دید
طراحی دگرگون شبه سه بعدی یکی از تکنیکهای رایج خطای دید است. هنری که در این حوزه بسیار مشهور و محبوب شده است. مردم این سبک را به نام نقاشی سه بعدی میشناسند. این تکنیک به علت آثار متنوع و وسعت زیادی که دارد نسبت به خطای دید شهرت بیشتری دارد. آرتیستهای زیادی در این حوزه فعالیت میکنند. اما فراموش نکنید طراحی دگرگون با استفاده از خطای بصری یا توهم بصری بوجود می آید. میخواهد یک سطحی یا چند سطحی باشد. در هر صورت اینها حقه های خطای دید است.
نقاشی سه بعدی و کاربردهای متنوع آن
نقاشی سه بعدی در نگاه اول، بیشتر یک اثر بامزه و جالب برای عکس گرفتن و تفریح کردن است. این هدف بسیار خوبی است زیرا ساختن لحظههای لذتبخش برای مخاطب یکی از اهداف هنرمند است. ولی نقاشی سه بعدی کاربردهای دیگری در زمینههای مختلف نیز دارد.
طراحی دکوراسیون ،طراحی نمای ساختمان، طراحی داخلی، تبلیغات ، طراحی مجله و روزنامه، طراحی گرافیک و … از کاربردهای مختلف نقاشی سهبعدی است. نقاشی سهبعدی به دو صورت انجام میشود. روش آنالوگ یا طراحی دستی که تمام روند با طراحی دستی انجام میشود . این روش کاربردهای خاص خودش را دارد. روش دوم، روش طراحی دیجیتال. قابلیت چاپ در این روش باعث تنوع و کاربری بیشتر میشود.
تاثیر سایر تکنیکهای خطای دید بر روی نقاشی سه بعدی
با استفاده از ترکیب تکنیکهای خطای دید میتوان آثار متنوعی را بوجود آورد. برای مثال هر کدام از آرتیستهای نقاشی سه بعدی سبک خاصی دارند. این موضوع به سابقه هنری آنها قبل از واراد شدن به این حوزه بر میگردد. برخی از این نقاشان خیابانی بر روی سطح زمین نقاشی میکشیدند.
آنها به تدریج وارد فضای تکنیکهای خطای دید سه بعدی شدند. شروع به کشیدن نقاشیهای دگرگون خطای دید بر روی زمین کردند مثل ادگارد مولر هنرمند آلمانی .
بعضی دیگر از این آرتیستها کار گرافیتی انجام میدادند. همین باعث شد فضای جدیدی را در نقاشی سه بعدی بوجود بیاورند. مثل Odeith هنرمند پرتغالی. این هنرمندان هر کدام فضای خاصی را بوجود آوردند. هنرمندان دیگری نیز این سبک را با هنرهای دیگر ترکیب کردند و هنر ترکیبی بوجود آوردند. مثلا صالح سخندان هنرمند ایرانی نقاشی دگرگون دیجیتال را با احجام ترکیب کرد.
در عکس پایین میتوانید اثر سه بعدی ترکیب شده با احجام را ببینید. نام این اثر ونیز، از آثار آرتیست ایرانی، صالح سخندان است. این اثر با تکنیک نقاشی سه بعدی دیجیتال طراحی و اجرا شده است. به صورت استیکر سه بعدی چاپ شده. در این اثر حجمی به شکل قایق ساخته است. این حجم با نقاشی سه بعدی ترکیب شده و اثر را جذاب تر کرده است.
نقاشی سه بعدی در نگاه اول شبیه حقه شعبدهبازی
نقاشی سه بعدی در نگاه اول بیشتر شبیه یک حقه شعبدهبازی است. وقتی در کنار این نو آثار عکس میگیرید همه چیز واقعی به نظر میرسد. انگار واقعا یک کوسه از زمین بیرون آمده. یا لبه یک آبشار ایستاده اید. این نوع آثار میتواند یک حقه باشد اما یک حقه بصری و خطای دید. در آثار نقاشی سه بعدی زاویه دید نقش مهمی دارد.
زاویه دید باعث میشود یک تصویر دگرگون و بهم ریخته روی سطوح را، به صورت سه بعدی ببینیم. در این سبک هنری، نقاش کاری میکند که نقاشی اش را آنطور که او دوست دارد ببینید. آن را کشیده و به هم ریخته طراحی میکند، ولی شما آن را درست و سه بعدی میبینید.
نقاشی سهبعدی چرا جذاب است؟
اولین دلیل جذابیت این آثار به تفاوتی است که با واقعیت دارد و عکسی که گرفته میشود. دلیل دیگر جذابیت نقاشی سه بعدی خرق عادت بودن آن است. یعنی چیزی متفاوت با واقعیتی که وجود دارد.
برای مثال شاید ما هیچ وقت نتوانیم بالای یک آبشار یا قله یک کوه بایستیم و عکس بگیریم. نمیتوانیم دهان یک کوسه را با دست بگیریم و عکس بیاندازیم . حتی شخصیتهای کارتونی که با استفاده از نقاشی سهبعدی به دنیای واقعی میآیند. ما میتوانیم در کنارشنان عکس و فیلم بگیریم.
عوامل تاثیر گذار در کیفیت نقاشی سه بعدی
کیفیت نقاشی سهبعدی مجموعهای از متغیرهای مختلف است. کیفیت و ارزشمند بودن نقاشی سه بعدی نیز مانند یک نقاشی دو بعدی به عوامل متعددی مرتبط است. نمیتوانیم بگوییم اگر رنگها خوب و شفاف باشند یک نقاشی عالی داریم. یا حتی نمیتوانیم بگوییم اگر تکنیک سه بعدی به درستی اجرا شده باشد یک نقاشی عالی میشود. باید همه چیز درست و خوب اجرا شوند.
محیط پیرامون. جنس سطحی که کار روی آن اجرا میشود. جنس رنگی که از آن برای اجرای اثر استفاده میشود. تکنیکی که آرتیست از آن برای اجرای اثر استفاده میکند. این موارد از موارد جانبی تاثیر گذار بر روی اجرای یک اثر سهبعدی است.
اما اصلیترین عاملی که منجر به جذابیت یک اثر سه بعدی میشود چیست؟ جواب این سوال در طرح و ایده هنرمند نهفته است. هماهنگی ذهن طراح بافضای ۳ بعدی از اصلیترین عوامل کیفیت این سبک آثار است. این هماهنگی باعث بوجود آمدن طرحها و ایدههای جذاب میشود. حالا اگر چنین طرحی متغیرهای دیگر را داشته باشد تبدیل به یک اثر شاخص میشود.
اگر این عوامل رعایت نشود، اثر تبدیل به یک نقاشی معمولی، مثل هزاران اثر نقاشی سه بعدی دیگر در اینترنت میشود.
نقاشی سهبعدی بر روی چه نوع سطحی اجرا میشود؟
سطوحی که نقاشی ۳ بعدی روی آن اجرا میشود محدودیتی ندارد. این آثار را میتوان روی تمامی سطوح اجرا کرد. ولی بیشتر این آثار را روی سطح زمین دیدهایم. بیشتر هنرمندان به علت خاص بودن سطح زمین، و زاویهای که با بیننده دارد از سطح زمین استفاده میکنند. اجرا بر روی سطح زمین برای هنرمند راحت تر از اجرا روی چند سطح است. همچنین اثر اجرا شده روی سطح زمین شگفتی بیشتری برای مخاطب دارد. دلیل این شگفتی زاویه دید مایل نسبت به زمین است.
آثار سه بعدی بیشتر در خیابانها دیده شدهاند. بخشی از هنر خیابانی هستند. به این منظور به آن 3D street art (هنر سهبعدی خیابانی) یا 3D pavement art (هنر سه بعدی پیادهرو ها) میگویند.
هنرمندان در این سبک با استفاده از پاستل گچی طرح خود را روی سطح آسفالت یا سنگفرش منتقل میکنند. پاستل گچی به دلیل ویژگیهایی که دارد برای این کار مناسب است. کاربری ساده، آسیب نرساندن به سطح زمین و پاکسازی ساده، از ویژگیهای پاستل است. این موضوع باعث شده که از آن برای فستیوالها و رویدادهای گذرا استفاده شود. این ویژگی بد نیست و برای خود یک سبک محسوب میشود.
اثر سه بعدی روی چند سطح!
نقاشی سهبعدی امکان اجرای همزمان و پیوسته روی چند سطح را دارد. هنرمند میتواند از چند سطح پیوسته یا جداگانه استفاده کند. نقاشی را به نحوی پیاده کند که تمام این تکه های تصویر از زاویه خاص سه بعدی دیده شوند. آرتیستهایی که این سبک از نقاشی را اجرا میکنند کار بسیار دشواری را انجام میدهند.
نقاشی دگرگون روی چند سطح مختلف، به مراتب کار بیشتری نسبت به یک نقاشی یک سطحی دارد. نسبت به جابجایی بیننده و تغییر زاویه بسیار حساستر است. همین موضوع باعث میشود زمان زیادی صرف طراحی اثر شود. از طرفی تکمیل کردن تصویر و کشیدن خطوط در امتداد هم در این سطوح کار بسیار دشواری است.
این تکنیک آزمون و خطای زیادی برای هنرمند به همراه دارد. به همین خاطر معمولا از روشهای ماندگارتری برای کشیدن این نقاشیها استفاده میکنند. در این آثار از رنگهای آکرولیک که ماندگاری بیشتری دارند یا تثبیت کنندهها استفاده میشود.
نقاشی سهبعدی چند سطحی را میتوان در آثار هنرمندان شاخصی مانند SERGIO ODEITH، هنرمند پرتغالی مشاهده کرد. نقاشیهایی که معمولا روی دو یا چند سطح اجرا میشود و سایههای آن روی سطوح مختلف کشیده میشود.
نقاشیهای زیر اثر اودئیت آرتیست پرتغالی است.
نقاشی سهبعدی بیشتر یک هنر است یا مکتب؟
نقاشی سه بعدی بیشتر از آن که یک هنر خاص یا مکتب باشد، یک تکنیک هنری خاص است. آرتیستها در هر فضا و هر سبکی میتوانند از این تکنیک برای تصویر سازی بهتر و خاصتر بهره ببرند. هنرمند میتواند ایدههایی که در نظر دارد را درون فضای سه بعدی پیاده کند. با این تکنیک خاص میتوانند آثار شاخصتری خلق کنند.
بنا براین شاید بتوان نتیجه گرفت. یادگیری تکنیکهای طراحی دگرگون میتواند برای همه مفید باشد. چه برای یک نقاش پرتره. چه برای برای یک طراح صنعتی. هر کسی که بخواهد ایده اش را به نمایش بگذارد میتواند از این تکنیک های سه بعدی استفاده کند.
کاربرد نقاشی سه بعدی در دیگر هنرها
این سبک از نقاشی به عنوان یک هنر مستقل معرفی میشود. اما یک تکنیک بسیار کاربردی در سایر حوزههای هنری به حساب میآید. برای مثال از آن میتوان برای طراحی بستهبندی یک محصول استفاده کرد. طرحی که توجه زیادی را در قفسهها به خودش جلب میکند. یا از آن میتوان در طراحی دکور داخلی یک آپارتمان استفاده کرد. طراحی دگرگون به تمام هنرهای حوزهی تجسمی که درون آن تجربه دیدن نقش مهمی دارد کمک بزرگی میکند.
البته اینطور نیست که فضای دگرگون سهبعدی به طور مستقیم در تمامی هنرها استفاده شود. بلکه خرده تکنیکهای فضای سهبعدی یا فضای فکری تقریبا سه بعدی الهام بخش است. با استفاده از این تکنیک هنرمند میتواند در آثارش ساختار شکنی کند و از فضای رایج نقاشیهای دو بعدی خارج شود.
معروف ترین هنرمندان فعال در زمینه نقاشی سه بعدی دنیا
هنرمندان نقاشی سه بعدی با استفاده از توهم بصری و تصاویر دگرگون فضای جالبی را برای مخاطب ایجاد میکنند. به همین دلیل این تکنیک، به «انتقال موضوع به شیوهای جذاب به مخاطب» در سراسر جهان مشهور است.
در این حوزه هنرمندان بسیار زیادی فعالیت میکنند. اما تعداد اندکی از این هنرمندان بسیار شاخص هستند. در ادامه تعدادی از این آرتیستها را معرفی میکنیم.
لئون کی Leon Keer
لئون کی در سال ۱۹۸۰ در هلند متولد شد. او یکی از هنرمندان برجسته جهان در سبک هنر خیابانی است. او در خیابانهای بسیاری از نقاط جهان نقاشی کرده است. لئون علاوه بر استفاده از خطای بصری هنر خود را با استفاده از تکنولوزیهای جدید مانند واقعیت افزوده ترکیب کرده است.
مانفرد استادر Manfred Stader
مانفرد استادر در اوایل دهه ۱۹۸۰ وارد این حوزه هنری شد. او در سال ۱۹۸۵ توانست لقب استاد مادونارارو را در مسابقه نقاشی خیابانی Grazie di Curtatone در ایتالیا کسب کند. مانفرد از پیشگامان نقاشی سه بعدی خیابانی است. وی برای ارتقاء و پیشرفت این سبک هنری تلاش بسیاری کرده است.
ادگار مولر Edgar Muller
ادگار مولر در سال ۱۹۶۸ در آلمان به دنیا آمد. او از کودکی به نقاشی کردن علاقهمند بود. از طبیعت روستایی که در آن زندگی میکرد نقاشی میکشید. ادگارد از سال ۱۹۹۸ در سن ۱۶ سالگی در جشنوارههای نقاشی خیابانی شرکت کرد. او در ۱۹ سالگی موفق شد با کشیدن کپی معروف (عیسی در امواس اثر کاراواجیو) در رقابتهای جشنواره خیابانی به مقام اول دست یابد.
تریسی لی استام Tracy lee Stum
تریسی لی استام هنرمند آمریکایی در زمان کودکی به محض اینکه توانست مداد در دستانش بگیرد شروع به کشیدن نقاشی کرد. او عاشق نقاشی دیواری بود و در سال ۱۹۹۸ نقاشی خیابانی را آغاز کرد. نقاشیهای او به دلیل رنگی بودن در جهان مشهور هستند. تریسلی در سال ۲۰۰۶ رکورد گینس را برای بزرگترین نقاشی خیابانی زد.
جو هیل Joe Hill
جو هیل از هنرمندان پیشتاز این سبک است. بیش از یک دهه نقاشیهای سه بعدی خیره کنندهای در سراسر جهان کشیده است. او با همسرش مکس لوری به این کار مشغول بود. کمپانی تحت عنوان 3D Joe and max را اداره میکردند. در سال ۲۰۱۰ مکس از سندرم مرگ ناگهانی در بزرگسالان (SADS) درگذشت.
تکنیکهای اجرای طراحی دگرگون
اجرای نقاشی سهبعدی تکنیکهای مختلفی دارد. هر آرتیستی به علت تجربهای که در نقاشی دارد روش خاص خود را برای اجرای نقاشی سه بعدی استفاده میکند. با برسیهای انجام شده متوجه شدیم که تکنیکهای اجرای این نوع آثار در آرتیستهای مختلف به ۳ یا ۴ تکنیک ثابت محدود میشود. هر کدام از آرتیستها روش خاص خودشان را در آثار پیاده میکنند.
البته همه چیز تکنیک پیاده کردن طرح نیست. توانایی های طراحی، ایده پردازی طراحی و رنگآمیزی، بسیار مهم هستند. تمامی تکنیکهای نقاشی سه بعدی در نهایت تبدیل میشوند به یک تصویر دگرگون که از قوائد هندسی پیروی میکند. در نتیجه خروجی همه تکنیکها یکسان است. آن چیزی که باعث شاخص شدن اثر میشود، ایده هنرمند برای اجرا، سبک هنری و اجرای دقیق تکنیک طراحی دگرگون روی سطح است.
با بررسی که انجام دادیم متوجه شدیم که بیشتر آرتیستها از روش چشمی و شابلون استفاده میکنند. با استفاده از دریچه دوربین نقاشی خودشان را مدام چک میکنند که از طرح اصلی پیروی کرده باشند. یا اینکه از شابلون استفاده میکنند. یعنی اول طرح را به صورت دگرگون شده در ابعاد کوچک طراحی میکنند و سپس روی زمین اجرا میکنند. سطحی که روی آن کار میکنند در نود درصد موارد یک سطح صاف است. یا روی دیوار یا روی زمین. آرتیستهای بسیار محدودی توانایی اجرای نقاشی سه بعدی روی چند سطح را دارند.
در مجموع تکنیکهای پیاده کردن نقاشی سه بعدی را به ۵ روش میتوان تقسیم کرد.
۱- روش چشمی
در روش چشمی هنرمند نقاشی خود را از زاویه دید دائما رصد میکند. او با این کار بررسی میکند طرحاش در محدوده درست اجرا شود. اگر ابزار کافی برای این کار نداشته باشد خودش با رفتن به زاویه دید، این کار را میکند. او برای بررسی این موضوع باید دائما در حال رفت و آمد از محل دید به محل نقاشی باشد. استفاده از دوربین و مانیتور این روش را بسیار ساده میکند. به کمک دوربین و مانیتور میتواند در هر نقطهای که هست صفحهای که نقاشی میکند را ببیند. این کار به او کمک میکند حالت سه بعدی که میخواهد، را در اثرش بوجود آورد. این روش در نقاشیهای کوچک بسیار ساده و مناسب تر است.
نقاشی های سه بعدی روی بوم یا کاغذ را به راحتی میتوان با این روش پیاده کرد. برای یادگیری این روش دوره آموزشی ویدیویی ای در وبسایت آقای خطای دید وجود دارد. این دوره آموزشی رایگان است و میتوانید روش چشمی را در ابعاد کوچک یاد بگیرید.
۲- روش سایه اجسام یا تابش
در این تکنیک هنرمند ابتدا طرح خود را در حالت درست طراحی میکند. یعنی همان تصویری که میخواهد در نهایت دیده شود. سپس طرح خود را روی سطح مورد نظر نگاشت میکند. به عبارت ساده تر یعنی ساده تصویر را روی سطح مورد نظر میاندازد.
در این تکنیک میتوان از اسلاید پروژکتور استفاده کرد. این روش، تکنیک قدیمیتری است که در آن تصویر را روی ورق شفاف پیاده میکنند. سپس با استفاده از سایه آن طرح را روی سطح مورد نظر خود منتقل میکنند. البته ابزارهای مدرنتر مانند ویدیو پرژکتور برای تاباندن تصویر روی سطح کار را راحت تر میکند. دقت کنید ساده بودن به این معنی نیست که حتماً حالت سه بعدی هم به همین سادگی به وجود میآید. لازم است یادآوری کنیم که یک نقاشی سه بعدی مجموعهای از ایده و تکنیکهای مختلف اجرا است.
۳- روش هندسی
روش هندسی روش نسبتا دقیقی است. در این روش هنرمند میتواند بدون شابلون یا تاباندن تصویر، کار طراحی را شروع کند. البته که باید نتیجه طراحی را دائماً بررسی کند. در روش هندسی بیشتر میتوان اشکال اصلی را، خطوط و زاویهها را پیاده کرد.
هنرمندان از این تکنیک بیشتر در شروع کار استفاده میکنند. یعنی خطوط اصلی را و اشکال اساسی را روی سطح پیاده میکنند. در ادامه نیز جزئیات را با استفاده از روش چشمی و تجربه خود طراحی میکنند. تکنیک هندسی گرچه قواعد مخصوصی دارد. ولی بیشتر هنرمندان این رشته بنا بر تجربه خود این تکنیک را یاد میگیرند. یعنی بعد از آزمون و خطا ها در روش چشمی یا شابلون کردن در میابند که همگرایی خطوط در نقاشی به چه شکلی است. نقاط گریز چه فرقی با نقاشی دو بعدی دارند. در نهایت با فهم تفاوت های نقاشی سه بعدی و دو بعدی، به یک سری از اصول برای خودشان میرسند.
۴- روش الگو کردن یا شابلون
در روش الگو کردن مانند اجرای نقاشیهای پرتره از عکسهای ابعاد کوچک استفاده میشود. در این روش هنرمند ابتدا از سطح مورد نظرش، از زاویهای که میخواهد عکس میگیرد. سپس شروع به نقاشی کردن طرح در همان زاویه میکند. طرح خود را با استفاده از الگوهایی که به دست آورده بر روی صفحه شطرنجی آماده میکند.
برای مثال اگر سطح مورد نظرش زمین است روی سطح زمین را با استفاده از مربعهای یک متری شطرنجی میکند. سپس طرحش را با استفاده از جانمایی در مربع ها روی سطح منتقل میکند.
مثلا هنرمند در حال نقاشی قسمتی از صورت خرس است. او نگاه میکند که چشم خرس در مربع سوم افقی و چهارم عمودی است. توجه میکند که چه قسمتی از آن مربع را اشغال کرده است. با این روش میتوان طرح را به سطح شطرنجی منتقل کرد. حتی بدون نرمافزارهای گرافیکی نیز میتوان این کار را انجام دارد. البته نرم افزاهای گرافیکی با قابلیت های کشیده کردن تصویر یا بزرگنمایی زیاد کمک میکنند تا این مراحل ساده تر شود.
۵- روش الگوریتمی
در این روش هنرمند میتواند ابعاد و اندازههای مورد نظرش را با بالاترین دقت روی انواع سطوح پیاده کند. این روش دقیقترین روشی است که با آن میتوانید تکنیک طراحی دگرگون را در فضای شبه سه بعدی اجرا کنید. از کشیدن احجام ساده مانند مکعب و استوانه گرفته تا احجام پیچیده.
در این روش هر نقطه فضایی به یک نقطه در صفحه دو بعدی تبدیل میشود. این روش نخستین بار در سال ۲۰۱۴ توسط صالح سخندان معرفی شد. این تکنیک مجموعه از فرمول های ریاضی است که تابعی از نقطه دید و محل صفحات نقاشی هستند.
در این فرمول ها هر نقطه در فضای سه بعدی تبدیل به یک مختصات در صفحه دو بعدی میشوند. مثلا طی این روش میتوان به سادگی طرحهایی را ابعاد دقیق مورد نظر پیاده کرد. مثلا میتوان دقیقا یک مکعب یک متری را کشید. به نحوی که اگر یک جعبه یک متری در همان محل قرار دهیم هیچ تفاوتی از نظر بیننده در آنها وجود نداشته باشد.
عالی بود
چه نقاشیهای زیبا وجالبی
مفید بود
عالی و مفید
ممنون
واقعا جذتب و شگفت انگیزه و صبوری زیادی لازم داره
بله واقعا😁