ورشو سازی چیست؟
ورشوسازی یا قلمزنی ورشو، هنر و صنعت تولید اشیای فلزی با استفاده از آلیاژ ورشو است. حرفه ورشوسازی از دوران سلجوقی به بعد در ایران خلق شد. این هنر در دوران قاجار به اوج رونق خود به ویژه در شهر بروجرد رسید.
هنرمندان این خطه از آن زمان با مهارت بالای چکش کاری و خم کاری خود به این ورقه های آلیاژی فرمی ویژه می بخشند و آنها را به محصولات کاربردی و نیز تزیینی بدل می کردند و امروزه نیز کارگاههای تولید ورشو به صورت محدود در بروجرد و لرستان فعال هستند. ورشو سازی از صنایع دستی بروجرد استان لرستان است.
ورشو آلیاژی سفیدفام از نیکل، روی و مس است که از ویژگی های منحصربه فرد آن می توان به درخشش بالا، سختی زیاد، مقاومت بالا، قابلیت چکش خواری و شکل پذیری آسان اشاره کرد.
محصولاتی که با آلیاژ ورشو ساخته میشوند را میتوان به دو دسته کاربردی و هنری تقسیم کرد. هنرمندان ورشوکار عمدتاً این دو دسته را با هم میآمیزند و اشیای تولید شده علاوه بر کاربردی بودن، دارای ویژگیهای هنری نیز هستند.
محصول اصلی هنری ورشوکاری، قلمزنی بر روی ورشو است که منجر به تولید محصولاتی در قالب سینی یا تابلوی فلزی میشود. ورشو فلزی سخت است و حکاکی بر روی آن کار دشواری است.
تولیدات کاربردی ورشوسازی، شامل ظروف گوناگون مانند سرویس چای، شامل سماور زغالی، زیرسماوری، چای دان، قندان، استکان، و نیز سایر اقلام ریزتر چون قاشق و چنگال، سرمهدان، دیس، بشقاب، سینی، کاسه، منقل، آبخوری، گلاب پاش و غیره اشاره کرد که در میان آنها سماور از جایگاهی بس ویژه برخوردار است به گونه ای که خود به شاخه ای فرعی به نام «سماورسازی» شکل داده است.
در واقع، می توان گفت هنرمندان بروجردی با ترکیب قلمزنی و چکش کاری دو عنصر کاربرد و تزیین را در این ظروف درهم آمیخته اند و به محصولاتِ کاربردی وجه های زیباشناسانه نیز بخشیده اند.
این هنر با دیگر رشته های صنایع دستی نظیر مسگری و دواتگری نیز ارتباط بسیار نزدیکی دارد.
که قبلا در خصوص مسگری و کاربرد آن توضیح داده ایم و مقالهی همه چیز درباره ی مسگری می تواند برایتان مفید باشد.
آلیاژ و جنس ورشو چیست؟
ورشو نوعی آلیاژ بر پایه مس است که حدود 65 درصد مس و 18 درصد نیکل و 17 درصد روی برای ساختش استفاده شده است.گاهی نیز مقدار خیلی کمی منگنز، سرب و قلع به اندازه 1 تا 2% به آلیاژ ورشو اضافه میشود تا در موقع کار کردن با آن عملکرد بهتری داشته باشد. با وجودی که آلیاژ ورشو در منابع مختلف تحت عنوان نیکل نقرهای شناخته میشود؛ اما در ترکیب آن هیچ نقرهای استفاده نشده و این نام صرفاً به علت جلای نقرهای حاصل از آلیاژ ورشو است.
علت نامگذاری ” ورشو”
آن زمان فلزی که برای ورشوسازی به کار میرفت از چندین کشور وارد میشد اما از آنجا که این فلز بیشتر از ورشو پایتخت لهستان میآمد، این ورق فلزی بهنام ورشو معروف شد. و دلیل نام این هنر نیز پایتخت لهستان بوده است.
تاریخچه ورشو سازی در ایران
در اواخر دوران قاجار و اوایل دوران پهلوی هنر ورشوسازی در ایران به اوج خود رسید. سابقه هنر ورشوسازی در ایران مربوط به شهرستانهای دزفول و بروجرد است.
قلمکاران لرستانی قبل از ورود ورشو به ایران از ورق زرد رنگ برنج برای ساخت ابزار و وسایل مورد نیاز در منازل استفاده میکردند.
پس از ورود ورشو به ایران، هنرمندان خوش ذوق دزفول و بروجرد این فلز را در دست گرفته و با دقت و ظرافت خاصی آن را نرم کرده و پس از شکل گیری نهایی به دست استادان قلمکار می سپردند.
استادان قلمکار ورشو نیز با چشمان خوش بین و دستان هنرمند خود بر روی این جسم بی جان، فضایی رویایی را قلمکاری می کردند.
هنر ورشوسازی در ایران اکنون به صورت پایه در شهرستان بروجرد وجود دارد و نام ورشو و ورشوکاران این دیار در همه جای دنیا مشهور شده است.
در زمان حاضر سماورهای ورشویی در همه نقاط ایران مختص استادان ورشو سازی بروجرد است.
اسناد و مدارک فرهنگی برجای مانده از گذشته به ویژه ابزار و ظروف بیانگر آن است که بروجرد نیز از لحاظ تولید صنایع دستی سابقهای دیرینه دارد .
ورشو سازی عبارتست از ساخت و تهیه انواع ظروف از جنس ورشو که خود آلیاژی از جنس 20% نیکل، 35% روی ، 45% مس است.
نوآوران و استادان صنایعدستی در بروجرد همواره به موازات آفرینشهای ذوقی صنعتگران و هنرمندان دیگر شهرهای کشور از جمله اصفهان در خلق آثار شگفت انگیز گام برداشته اند .
جایگاه حرفه ای ورشو سازی
ورشوسازی از صنایع دستی مرتبط با فلزات است و با هنر مسگری رابطه و شباهت دارد. بیشتر تفاوت این دو هنر، در جنس ماده اولیه به کار رفته در تولید ظروف است که در مسگری، از فلز مس و در ورشوکاری، از آلیاژ ورشو استفاده میشود. از سوی دیگر، این هنر با حرفههای دیگری چون سماور سازی و دواتگری نیز ارتباط دارد.
ورشوسازی در بروجرد
شهر بروجرد، به عنوان مرکز اصلی ورشوسازی و قلمزنی ورشو در ایران شناخته میشود و تنها شهری است که هنوز تعدادی کارگاه، موزه و هنرمندان فعال در این زمینه دارد.
بروجرد را می توان مهد هنر ورشو در دنیا دانست، چرا که در هیچ کجای دنیا به این اندازه وسایل و ظروف با استفاده از ورق ورشو با دست ساخته نشده است.
در روزگار رونق ورشو خبری از ظروف و لوازم امروزی نبود، اما با روی کار آمدن وسایل جدید دیگر ساخت ظروف ورشو برای هنرمندان مقرون به صرفه نبود و اینگونه این هنر صنعت به مرور رونقش را از دست داد.
سابقه ورشوسازی در بروجرد به دوره قاجار میرسد که تا آن زمان، مسگری و قلمزنی روی برنج در این شهر رواج بیشتری داشته است.
با ورود ورقهای ورشو به ایران و مزایایی که این فلز نسبت به برنج داشت، تولید محصولات ورشوئی در بروجرد گسترش یافت و تعداد زیادی کارگاه ورشوسازی و قلمزنی ورشو در این شهر برپا شد.
استادکاران ورشو کار
از شناخته شده ترین استاد کاران ورشو کار میتوان به این افراد اشاره کرد:
رضا رئوفیان، استاد بزرگ هنر و صنعت ورشوسازی ایران
زندگینامه:
- تولد: 1290 ه.ش در بروجرد
- آغاز کار: 10 سالگی در حرفه ورشوسازی
- آغاز کار سماورسازی: 17 سالگی
- تولیدات: سماور، سینی، کتری، گلدان، شیرینی خوری، منقل، پارچ، چایی دان و…
- مقام: استاد
- ویژگی: خلاقیت و نوآوری، عدم آموزش نزد کسی، طراحی اشکال هندسی گوناگون
- شاگردان: تربیت بسیاری از استادکاران ماهر در این هنر
- صادرات: صادرات آثار به وسیله تاجران و توریست ها به دیگر کشورها
- موزه ها: زینت بخش موزه های معتبر
- وفات: 1376
- وارثان: پسر بزرگتر، استاد حسین رئوفیان و خانواده رئوفیان
- نمایشگاه: نمایشگاهی از دست آوردهای استاد در محل کارگاه سابق ایشان
نکات برجسته:
- استاد رئوفیان بدون هیچ آموزشی و با تکیه بر قوه تخیل خود، به خلق آثار ورشویی منحصر به فرد میپرداخت.
- آثار استاد رئوفیان به دلیل ظرافت، زیبایی و کیفیت بالا، در موزه های معتبر جهان و منازل مردم در سراسر دنیا نگهداری میشود.
- هنر ورشوسازی به همت استاد رئوفیان و خانواده ایشان، همچنان زنده و پویا باقی مانده است.
از دیگر اساتید ورشوسازی می توان به استادان بزرگی چون:
- استاد علی میناگر
- استاد قریب
- استاد رضا گلدوز
- استاد محمد باد آور
- استاد علیرضا شاددل
- استاد ماشاء الله فرخی
- استاد ورشوچی دراردبیل
را نام برد. هر چند در حال حاضر هنر ورشو سازی از ان رونق پیشین افتاده است اما هنوز اساتیدی هستند که برای حفظ این میراث فرهنگی تلاش می کنند.