مجله مارسین, مجله هنر

نقش برجسته چیست ؟

هنر نقش برجسته

نقش برجسته چیست ؟ 


آثار نقش برجسته ایرانی در دوران قاجار و با سبک پرسپولیس، در تنگه ساواشی واقع شده اند.این هنر یک نوع اثر هنری مجسمه ای است که در آن شکل ها بر روی یک سطح حکاکی می شوند و یا معمولا، برای ایجاد تصاویر روی سطح، مواد سطوح به طوری که شکل ها از هم جدا نشوند، کنده کاری می شوند. بنابراين، ساده نيست و معمولا شامل یک پس زمينه است که عناصر اصلي به آن اضافه می شوند.
سه نوع نقش برجسته وجود دارد:

  1. نقش برجسته بر روی سنگ و فلز یا نقش برجسته کم (bas-relief ) که در آن
    مجسمه (یا عنصر اصلی) فقط کمی نسبت به سطح پس زمینه، برجسته تر است.
  2. نقش برجسته زیاد (alto-relievo) که در آن بخشی از مجسمه به صورت سه بعدی ساخته می شود.
  3. نقش برجسته عمقی (sunken-relief)، که در آن تصویر بر روی مواد سطح، کنده کاری و حکاکی می شود.

این هنر دارای پیشینه ای 20000 ساله در فرهنگ های شرقی و غربی است.آنها اغلب بر روی دیوارهای ساختمان های بسیار بزرگ، کار می شدند.چندین قطعه با هم ممکن است نشان دهنده توالی از یک صحنه یا رویداد باشند.به طور کلی، طرح برجسته شده و پس زمینه آن هر دو از یک جنس هستند اما تعداد آثار در یونان و چین و ژاپن وجود دارد که این گونه نیستند.برخی دیگر از استثنائات نیز وجود دارد که در آنان از زیورآلات مصنوعی و طلا به روش cloisonné استفاده می شود.

تاریخچه نقش برجسته

مواد مورد استفاده

گرچه خاک رس و چوب احتمالا اولین مواد مورد استفاده در این هنر بودند،اما نخستین اثر نقش برجسته، با سنگ و سنگ تراش ماقبل تاریخ ساخته شده بود.در نقش برجسته ، بیشتر از خط، بر کانتور و استفاده از کنتراست بین روشنی و تاریکی تاکید می شود.اعتقاد بر این است که ساخت مجسمه در دوره ما قبل تاریخ، ساده تر از ساخت یک مجسمه ساده از یک پیکره کامل بوده است.شیوه نقش برجسته کم (Bas-relief) برای صحنه هایی با شکل های زیاد و سایر عناصر مانند یک منظره یا پس زمینه معماری مناسب است.

در این روش می توان از هر وسیله یا تکنیک مجسمه سازی استفاده کرد که دو تکنیک حکاکی بر روی سنگ و فلز، به طور گسترده ای استفاده می شوند.در آثار بزرگتر، اغلب از سنگ مرمر، برنز و سفال نیز استفاده می شود.در موارد کوچکتر، بیشتر از فلزات گرانبها، سنگ و موادی مانند عاج، گچ، مینا (لعاب) و چوب استفاده می شود.در نقش برجسته های مصری ها و آشوری ها از رنگ های قوی استفاده می شد.همانطور که در موزه پالرمو می توان دید، یونانیان باستان نیز از پلی کروم استفاده می کردند.مجسمه های کلاسیک یونانی و رومی اغلب به شکل پیکره انسان بودند و در رویدادهای تاریخی یا نظامی یا در مراسم های عبادی، مورد استفاده قرار می گرفتند.نقش برجسته براي استفاده در برخی مکان ها مناسب است. مثلا تصاویری از کتاب مقدس بر روی تعدادی از درهای برنزی در تعمیدگاه های ایتالیایی حک شده است. در هنر گوتیک و در رنسانس مرسوم بود که چوب، سفال و گچ را رنگ می کردند اما مرمر و سنگ را خیر.

نقش برجسته یک اثر هنری است که در آن اشکال روی یک سطح حکاکی می شوند.نقش برجسته یکی از تکنیک های ساخت سفال است.در آن طرح های برجسته ای از جنس خود مجسمه روی آن باقی می ماند و به آن زیبایی خاصی می بخشد.

برای ایجاد یک نقش برجسته :

برای ایجاد یک نقش برجسته ، ما از کاستن و افزودن استفاده می کنیم.
یعنی ما نیاز داریم که بخش هایی را به سطح صافی که با گل سفال ایجاد کرده ایم ، اضافه کنیم تا کار برجسته تر شود
و بخش هایی را با ابزارهای مخصوص این کار از آن کم کنیم.
تا پستی و بلندی لازم در روی نقش برجسته به وجود آید.

آغاز نقش برجسته

نقش برجسته قدمتی طولانی دارد و استفاده از آن در فرهنگ شرقی و غربی رواج داشته است.
اغلب آن ها را می توان بر روی بناهای تاریخی و حجاری های نقش برجسته بر روی دیوار های تاریخی مشاهده کرد .
ترکیب و توالی چندین قطعه و یا بخش های مختلفی از یک مجسمه نقش برجسته می تواند تداعی گر سلسله ای از صحنه ها باشد.
به طور کلی نقش برجسته ها و مواد به کار رفته در آن ها از یک جنس هستند.
تنها برخی موارد اندکی در هنرهای یونانی و صنایع دستی چینی و ژاپنی مشاهده شده
که از منبت کاری های جواهرنشان و طلاکاری و تکنیک های منبت کاری مختلف در آن ها استفاده شده است.
که در واقع این آثار از استثناها به شمار می روند.

اگرچه خاک رس و چوب از بهترین مواد اولیه ای است که در طراحی های نقش برجسته می توان از آن ها استفاده کرد.
اما شروع نقش برجسته مربوط به دوران ماقبل تاریخ است
و به کنده کاری ها و ایجاد نقوش برجسته بر روی سنگ ها مربوط می شود.
در نقش برجسته بیشتر تمرکز بر روی نقاشی کردن است.
و کم تر به استفاده از خطوط توجه می شود و از نقاشی های سیاه قلم هم در این آثار هنری استفاده می شود.

کاربردهای نقش برجسته

استفاده از تکنیک نقش برجسته در دوران ماقبل تاریخ بسیار ساده تر و آسان تر از ساخت یک مجسمه کامل و مجزا بوده است .
و همچنین استفاده از نقش برجسته در

  • طراحی صحنه ها و منظره ها
  • بسیاری از چهره ها
  • همچنین عناصر دیگری مانند چشم انداز ها
  • پس زمینه های معماری بسیار مورد استفاده قرار می گرفته است.

امروزه طراحی های نقش برجسته را می توان بر روی اجسام و وسایل مختلف و همچنین به شیوه های مختلف حجاری و ایجاد نقوش برجسته انجام داد.
این روش ها می تواند شامل کنده کاری روی سنگ و ریخته گری بر روی فلز صورت پذیرد.
نقوش برجسته بزرگ عموما بر روی سنگ های مرمر، سفالینه ها و اجسام برنزی انجام می شود.
نقوش برجسته در سطوح کوچکتر هم معمولا در

  • فلزات
  • سنگ های گرانبها
  • موادی مانند عاج
  • گچ کاری ها
  • میناکاری ها
  • سطوح چوبی مورد استفاده قرار می گیرند.

مارسین-سازه هایی از جنس هنر و تجربه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *