ادگار دگا و تاثیر او در شکل گیری هنرهای زیبا
زندگینامه ادگار دگا
ادگار دگا نقاش و مجسمه ساز امپرسیونیست مشهورِ قرن نوزدهم فرانسه است که با کارهایش به شکل‌گیری هنرهای زیبا برای سال‌های آینده کمک کرد.
اگر از زندگینامه ادگار دگا بیشتر بخواهید بدانید باید بگوییم که دگا در دانشکده هنرهای پاریس تحصیل کرد و به عنوان یک نقاش پرتره مشهور شد و تکنیک‌های امپرسیونیسم را با رویکردهای سنتی ترکیب کرد.
او هم در نقاشی و هم در مجسمه سازی، از استفاده رقصنده‌های زن لذت می‌برد و آنها را با زوایا و ایده‌های غیرمعمولی نشان می‌داد. کارهای ادگار دگا بر چندین هنرمند بزرگ مدرن از جمله پابلو پیکاسو تاثیر گذاشتند و به همین جهت افراد زیادی در پی بررسی سبک و نقاشیهای ادگار دگا هستند.
اوایل زندگی ادگار دگا
اگر بخواهیم زندگینامه ادگار دگا را شرح دهیم باید بگوییم که وی در ۱۹ ژوئیه ۱۸۳۴ در پاریس فرانسه، متولد شد.
پدرش آگوست، بانکدار بود و مادرش سلستین، آمریکایی از نیواورلئان بود. خانواده آنها جزو اعضای طبقه متوسط و از نجیب زادگان به حساب می‌آمدند. برای سال‌های زیادی، خانواده دگا نام خود را “de Gas” می‌نوشتند.
حرف اضافه “de” نشانگر زمینه اشرافی زمین داران است، ولی درواقع اون‌ها جزو زمین دارها نبودند.
خانواده دگا به موسیقی علاقه داشتند، مادرش یک خواننده اپرا آماتور بود و پدرش گاهی اوقات از نوازندگان دعوت می‌کرد در خانه‌ی او بخوانند.
او در دبیرستان پسرانه معتبری درس خواند و مدرک تحصیلات کلاسیک را دریافت کرد. دگا همچنین در دوران کودکی مهارت چشمگیری در طراحی و نقاشی از خود نشان داد.
پدرش نیز عاشق هنر بود و او را خیلی تشویق می‌کرد، همین باعث شد که نقاشیهای ادگار دگا به تصویر کشیده شوند.
در سال ۱۸۵۳، در سن ۱۸ سالگی ، وی اجازه “کپی” کردن در لوور پاریس را دریافت کرد.
در طول قرن نوزدهم، هنرمندان مشتاق تکنیک خود را با تلاش برای تکثیر آثار استادان پیشین توسعه دادند. او چندین نسخه کپی از آثار قابل توجه رافائل را نیز تهیه کرد و کارهای نقاشان معاصرتری مانند اینگرس و دلاکروا را مطالعه کرد.
در سال ۱۸۵۵، دگا موفق شد در آکادمی هنرهای زیبای پاریس پذیرفته شود.
با این حال، او تنها کسی بود که پس از یک سال تحصیل مدرسه را ترک کرد و سه سال بعد را در سفر، نقاشی و تحصیل در ایتالیا گذراند.
او کپی‌های آثار نقاشان بزرگ رنسانس ایتالیایی همچون میکل آنژ و داوینچی را نقاشی کرد و با تغییر شکل تکنیک‌های کلاسیک در آنها توانست ویژگی‌های متمایزی را به سبک شخصی خودش اضافه کند.
در همین سال‌ها بود که آثار ادگار دگا شروع به شکل‌گیری کردند.
آثار هنری ادگار دگا
دگا پس از بازگشت به پاریس در سال ۱۸۵۹، قصد داشت تا نام خود را به عنوان یک نقاش ثبت کند. کارهای ادگار دگا با رویکردی سنتی آغاز شدند، او پرتره‌های بزرگی از اعضای خانواده و صحنه‌های بزرگ تاریخی مانند “دختر یفتا”، “سمیرامیس بابل را بنا کرد” و “صحنه جنگ در قرون وسطی” را به وجود آورد.
دگا این آثار را به سالن قدرتمند، گروهی از هنرمندان و معلمان فرانسوی که ریاست نمایشگاه های عمومی را بر عهده داشتند، فرستاد. در سال ۱۸۶۲، دگا با ادوارد مانت، نقاش، در لوور ملاقات کرد و این دو به سرعت به یک رقابت دوستانه دست یافتند.
تا سال ۱۸۶۸، دگا به عضو برجسته گروهی از هنرمندان پیشرو از جمله مانه، پیر آگوست رنوار، کلود مونه و آلفرد سیسلی تبدیل شده بود که مرتبا در کافه Guerbois گرد هم می‌آمدند و در مورد راه‌های ارتباط هنرمندان با دنیای مدرن بحث می‌کردند. جلسات آنها همزمان با اوضاع ناآرام تاریخ فرانسه بود.
در ژوئیه ۱۸۷۰، جنگ فرانسه و پروس درگرفت و دگا بسیار ملی گرا بود و داوطلب گارد ملی فرانسه شد.
در پایان جنگ در سال ۱۸۷۱، گروهی خشن پاریس را تحت کنترل داشتند و به همین دلیل، دگا در سفری طولانی به ملاقات اقوامش در نیواورلئان رفت و از این طریق تا حد زیادی از آشوب های موجود در پاریس دوری کرد.
ظهور امپرسیونیست‌ها و خلق آثار ادگار دگا
دگا در اواخر سال ۱۸۷۳ به پاریس بازگشت و به همراه مونه، سیسلی و چند نقاش دیگر، انجمن هنرمندان مستقل را تشکیل داد.
یعنی گروهی که بدون کنترل سالن، به برگزاری نمایشگاه می‌پرداختند. این گروه از نقاشان به عنوان امپرسیونیست‌ها شناخته می‌شوند، البته دگا اصطلاح “رئالیست” را برای توصیف آثار خود ترجیح می‌داد.
آنها در ۱۵ آوریل ۱۸۷۴، اولین نمایشگاه امپرسیونیست خود را برگزار کردند. نقاشیهای ادگار دگا که در آنجا به نمایش گذاشته شدند، غالبا پرتره‌هایی از زنان مدرن بودند که آنها را از منظر رادیکال خلق کرده است.
در طول ۱۲ سال بعد، این گروه هشت نمایشگاه امپرسیونیست از این دست را به نمایش گذاشتند و دگا هم در همه‌ی آنها حضور داشت.
مشهورترین نقاشیهای وی در این سال ها “کلاس رقص” (۱۸۷۱)، “کلاس رقص” (۱۸۷۴)، ” زن در حال اتو زدن ” (۱۸۷۳) و “رقصنده ها در میخانه” (۱۸۷۷) بودند.
در سال ۱۸۸۰، وی همچنین اثری را به نام “رقصنده کوچک چهارده ساله” مجسمه سازی کرد و چنان مجذوب کننده بود که برخی از منتقدان آن را درخشان خواندند. ولی در عین حال عده‌ای دیگر او را به دلیل ساختنش، به بی‌رحمی محکوم کردند.
کارهای ادگار دگا آشکارا سیاسی نیستند، اما تغییر محیط اجتماعی و اقتصادی فرانسه را نشان می‌دهند. نقاشیهای او رشد سرمایه‌داری، ظهور اقتصاد خدمات و ورود گسترده زنان به محل کار را نشان می‌دهد.
در سال ۱۸۸۶، در هشتمین و آخرین نمایشگاه امپرسیونیست در پاریس، دگا ۱۰ نقاشی از زنان برهنه در مراحل مختلف حمام را به نمایش گذاشت. این نقاشیهای برهنه بحث نمایشگاه و همچنین مناقشه بود. برخی زنان را “زشت” خواندند و برخی دیگر صداقت تصاویر او را ستودند.
دگا در ادامه صدها تحقیق درباره زنان برهنه انجام داد. او همچنین به نقاشی رقصنده‌ها ادامه داد، وی تواضع ناخوشایند رقصنده در پشت صحنه و اجرای باشکوهش در مقابل جمعیت را به تصویر می‌کشید.
در اواسط دهه ۱۸۹۰، “ماجرای دریفوس” جامعه فرانسه را به چند گروه تقسیم کرد.
در سال ۱۸۹۴، آلفرد دریفوس، یک کاپیتان جوان یهودی در ارتش فرانسه، به اتهام جاسوسی به جرم خیانت محکوم شد. اگرچه شواهدی مبنی بر بی‌گناهی دریفوس در سال ۱۸۹۶ ظاهر شد، یهودی ستیزی بیدادگر، تا ۱۰ سال بازداشت برای او در نظر گرفت. در حالی که کشور عمیقا بین طرفداران دریفوس و مخالفان او تقسیم شده بود، دگا در کنار کسانی قرار گرفت که یهودی ستیز بودند و بی‌گناهی دریفوس را نمی‌دیدند.
موضع‌گیری وی در برابر دریفوس باعث شد که دوستان زیادی به او احترام بگذارند و همچنین در محافل هنری پیشرو نیز احترام کسب کند.
سال‌های بعد، میراث و مرگ ادگار دگا
دگا تا قرن ۲۰ به خوبی زندگی کرد و اگرچه در این سال‌ها کمتر نقاشی می‌کشید، اما کار خود را به طور خستگی ناپذیر تبلیغ می‌کرد و به یک مجموعه‌دار مشتاق هنر تبدیل شد.
او هرگز ازدواج نکرد، ولی چندین زن از جمله ماری کسات نقاش آمریکایی را از دوستان صمیمی خود شمرد. دگا در ۲۷ سپتامبر ۱۹۱۷ در پاریس در سن ۸۳ سالگی درگذشت.
در حالی که دگا همیشه به عنوان یکی از بزرگترین نقاشان امپرسیونیست شناخته شده است، اما میراث وی در دهه‌های پس از مرگ او درهم ریخته است. رنگ و بوی زن ستیز موجود در پرتره‌های جنسی شده او از زنان و همچنین یهود ستیزی شدید وی، باعث دوری دگا از برخی منتقدان مدرن شده است.
با این وجود، زیبایی چشمگیر آثار ادگار دگا و گریزان بودن کاملا آگاهانه از خود در پرتره‌های بعدی، دگا را به میراثی ماندگار تبدیل می‌کند.
یک چیز در مورد زندگینامه ادگار دگا قابل انکار نیست، نقاشیهای او که جزو پرزحمت‌ترین و لطیف‌ترین نقاشیهای تاریخ بودند.
دگا که یک برنامه‌ریز وسواسی و دقیق بود، دوست داشت به شوخی بگوید که در میان هنرمندان زنده، او از کم‌ترین انگیزه و جوشش برخوردار است. وی یک بار اظهار داشت: “اگر نقاشی دشوار نباشد، خیلی سرگرم کننده نخواهد بود.”
در پایان
مجموعه مارسین با فعالیت در انواع زمینه های هنری و همچنین فروش خرید صنایع دستی سعی دارد بررسی مشاهیر و روش کار آنها باعث افزایش اطلاعات کاربران و مشتریان خود شود.